KPAG – Κοσμιδης και Συνεργάτες

Ευρωπαϊκό και Διεθνές Εμπορικό Δίκαιο

Οι δυσκολίες στον τομέα των εισαγωγών και εξαγωγών βασίζονται κυρίως στην αβεβαιότητα για το ποιο εθνικό δίκαιο θα εφαρμοστεί σε σχέση με τα συναπτόμενα συμβόλαια, στην ανεπαρκή ενημέρωση και στην διαφορετική ερμηνεία.

Επιχειρήσεις με δραστηριότητες στο εξωτερικό αντιμετωπίζουν συχνά το φαινόμενο της διαφοροποιημένης ερμηνείας των ίδιων όρων από χώρα σε χώρα. Επίσης συχνά δεν γνωρίζουν οι συμβαλλόμενοι τις συνήθειες κάθε χώρας σχετικά με τις εμπορικές συναλλαγές. Αυτοί οι παράγοντες, που συνήθως δεν συνυπολογίζονται, δύνανται να οδηγήσουν μερικές φορές σε ανυπολόγιστες οικονομικές επιβαρύνσεις. Ειδικότερα, οι διαφορετικές ερμηνείες αποτελούν μια μόνιμη αιτία για αντιπαραθέσεις στις διεθνές συναλλαγές.

Οι αποκαλούμενοι όροι «INCOTERMS» προσφέρουν μια σειρά διεθνών κανονισμών για τις συναλλαγές με το εξωτερικό και για την ερμηνεία των κυριότερων μορφών συμβάσεων, με σκοπό την μείωση των εμπορικών εμποδίων. Η χρήση των INCOTERMS είναι προαιρετική και απαιτεί την συμβατική τους συμφωνία για να καθίσταται ισχυρή. Μερικοί συχνά χρησιμοποιούμενοι INCOTERMS είναι οι «C&F» (δαπάνες και μεταφορικά), «CIF» ( δαπάνες, ασφάλιστρα, μεταφορικά), «FOB» (ατελής παράδοση στο σημείο φορτώσεως).

Στον τομέα των διεθνών εμπορικών συναλλαγών εφαρμόζεται το εμπορικό δίκαιο των Ενωμένων Εθνών (CISG), ή αντίστοιχα το διεθνές εμπορικό δίκαιο σε συμβάσεις αγοραπωλησίας αγαθών στις συμβαλλόμενες χώρες, εκτός και αν οι κανόνες του διεθνούς αστικού δικαίου οδηγούν στην εφαρμογή του δικαίου κάποιας χώρας μέλους. Το εμπορικό δίκαιο των Ηνωμένων Εθνών προηγείται βεβαίως πάντα του εθνικού δικαίου, ως υπέρτερης ισχύος δίκαιο. Ευρωπαϊκές χώρες μέλη είναι μεταξύ άλλων η Γερμανία, η Ελλάδα, η Γαλλία, η Ιταλία, οι Κάτω Χώρες και η Ισπανία. Το εμπορικό δίκαιο των Ηνωμένων Εθνών καλύπτει όμως μόνο την σύναψη και μορφή των συμβάσεων αγοραπωλησίας και ισόβαθμων συμβάσεων παράδοσης, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων που απορρέουν από τις συμβάσεις αυτές για τους συμβαλλόμενους.

Στην Ελλάδα δεν υφίσταται κάποια ειδική ρύθμιση αντίστοιχη με την «εμπορική πώληση» της Γερμανίας. Στο σχέδιο αναθεώρησης του Ελληνικού Κώδικα Εμπορικού Δικαίου, προβλέπεται όμως μεταξύ άλλων η συμπερίληψη των συνηθών μορφών (FOB, CIF κλπ.) της εμπορικής αγοραπωλησίας. Ιδιαίτερη σημασία έχει στο Ελληνικό εμπορικό δίκαιο η λεγόμενη «εμπορική συνήθεια».

Για τους λόγους αυτούς επιβάλλεται στις περιπτώσεις διασυνοριακών εμπορικών συναλλαγών πάντα η εξέταση και η κατά περίπτωση συμπερίληψη των έκαστων εθνικών ρυθμίσεων. Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα Έννοια και ενέργεια των INCOTERMS ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΕΛΛΑΔΑ (το άρθρο αυτό διατίθεται και ως Download σε μορφή PDF).